ขืน

1) v. force

def.:

ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ

related: compel, coerce syn.: บังคับ ant.: เชื่อฟัง, ทำตาม, ยินยอม sample:

ถ้าพ่อแม่ขืนให้หล่อนแต่งงาน หล่อนจะหนีออกจากบ้าน

2) v. disobey

def.:

ยั้งไว้หรือบังคับไว้ไม่ให้เป็นไปตาม

related: object, defy, resist, oppose syn.: ขัด, ขัดขืน, ฝ่าฝืน ant.: เชื่อฟัง, ยินยอม, ทำตาม sample:

กรรมกรพยายามรวมตัวเพื่อขืนอำนาจของพวกนายทุน